Mijn beeld van een grijze wolf doet 12 oktober mee met
de Beestachtige tentoonstelling tijdens de Open Deur Dag
van de Hazelaar Art Supplies in Soest
Het publiek kiest haar lieveling ….
Ik ben benieuwd
MARIANNE BIJKER
beeldbouwer
Keramist
Wolven communicatie
Wolven huilen niet zoals mensen huilen van verdriet, angst of geluk.
De tranen van transparant glazuur die uit de ogen van de beelden stromen zijn mijn menselijke tranen. Wolven hebben wel die emoties maar geen tranen.
Door te huilen communiceren ze met elkaar op grote afstand. Ieder heeft zijn eigen stem, toonhoogte en klank net als wij herken je elkaars stem. Het geluid is wel 6 - 10 km ver te horen:
“Waar ben je?” “Kom, we gaan jagen” “Hier komen, het eten staat klaar” “Ik wil daten, hallo hallo” “Hier is mijn grens, wegwezen” “Pas op, mensen”
Als de familie of roedel bij elkaar is is het stil en praten ze d.m.v. lichaamstaal. Bij gevaar blaffen ze trouwens net als onze honden die afstammen van de wolf, ja ook de Chihuahua.
Een wolven familie heeft een hechte band, ze werken goed samen en beheren de natuur.
Zie de film “Wolf” van Cees van Kempen, daar moet ik dan weer van huilen mèt tranen…..
Wolf grijs, 2023, keramisch beeld, 33x23x23cm
Mijn beeld van een grijze wolf
staat zaterdag 12 oktober op de Beestachtige expositie
tijdens de Open Deur Dag van De Hazelaar Art Supplies in Soest
Mijn beelden van vee, koeien, schapen, varkens en een geit hingen de hele zomer in de Hortus Haren
‘Mijn Atelier en Mijn Werk’
Staan, samen met 164 collega’s, in dit enorm mooie boek
Bedacht door Rob Møhlmann die in dit jubileum jaar flink uitpakt met een reconstructie van het atelier van Adriaen van Ostade
en de tentoonstelling van ons werk met een foto van ons atelier en werk
van 2 juli t/m 24 september 2023
Kom binnen kijken bij iedereen
Dit zijn de Kattekoppen voor de 6e MM
Ze mogen niet groter zijn dan 14 x 14 x 14cm en de katten met 17e eeuwse kraag zijn groter ……
zie Publicaties
Vervolg :
“Hoe om te gaan met wolven?’
Dit zijn mijn beelden voor de Realisten tentoonstelling en boek in 2021 van Museum Møhlmann
De wolf nog nat op de foto . . . .
Lees mijn idee en het vervolg
Ondertussen is het beeld gebakken en de mondholte en ogen geglazuurd. Mijn idee was, mond en ogen dicht en er staat een wit beeld van een huilende wolf. Het glans transparant glazuur loopt dik uit de ogen.
Op de tentoonstelling hing deze wolf aan de muur en dat zag er best agressief uit . . . .
Na de tentoonstelling ben ik verder gaan werken aan een wolf die zieliger huilt en bedenk ik dat kleur misschien wel belangrijk is.
Een grijze naast de witte?
Gevolg is dat ik de witte ook heb beschilderd met licht grijze en zwarte egobes . . .
Ramen lappen in de stal . . . . niet doen!
‘Onze’ zwaluwen zijn niet bang en vliegen rakelings langs ons in en uit naar hun nesten. Zo ook deze mooie die naast mij tegen het schone raam vloog. Na een dag revalidatie toch overleden. Ja wat moet ik dan ??
Geen ramen meer wassen en klei pakken . . . .
Dit zijn de mussen, Romeo en Juliet en Wintermussen
voor de 5e Miniaturen in Museum Møhlmann
zie Publicaties
‘De Muis van mijn Hand’
ware grootte
Rob Møhlmann is gestart met een Galerij der Meesterhanden, een wereldprimeur.
Ongeveer 100 collega’s hebben hun hand gemaakt voor deze collectie,
het zijn portretten van onze unieke handen, zelfportretten.
Vervolg : ‘Emoe’ I en II
Portret van een emoe van de overburen, Kasteel Sandenburg.
Mijn bedoeling was om de hele groep te maken en dat is ‘nog’ niet gelukt.
Vorig jaar ben ik tussendoor wel begonnen, maar ‘Emoe’ II heeft lang onder een doek gestaan met geglazuurde ogen en met zwarte engobe ingewassen zoals ‘Emoe’ I
Net als de beelden van de wolven toch beschilderen?
Ja, gedaan, Emoe II heeft veren aan, Emoe I laat ik nog in zijn grijze klei hemdje staan . . . .
