Interview                                                          Marianne Bijker, beeldhouwer                            door Fenny Rensen

Marianne Bijker (54) is beeldhouwer. Met haar man en -in het weekend- haar zoon woont ze in een boerderij in Wijk bij Duurst ede. Behalve beelden van mensen en dieren, reacties op het nieuws en ander spontaan ontstaan werk, vormen ook katten een dankbaar onderwerp in veel van haar kunstwerken. Fenny Rensen kocht een tijdje geleden een kattenschaal bij Marianne en naar aanleiding daarvan had Fenny een gesprek met haar.

De kattenschaal die ik bij u heb gekocht, heeft bij veel bezoekers bewondering geoogst. Ikzelf geniet er ook nog iedere dag van. Waar haalt u uw inspiratie vandaan?

"Uit van alles om me heen, mijn interesse voor kunst en oude culturen, de natuur, lectuur, reizen en mijn reactie op wat er gebeurt in de wereld. Onze poes Suzy lag altijd zo lekker opgerold in mijn schalen te slapen. Mijn man had daar een foto van gemaakt. Toen ik gevraagd werd mee te doen aan een kattententoonstelling in het Stedelijk Museum in Zwolle heb ik die opgerolde poes als schaal gemaakt in verschillende vormen en kleuren. Alles verkocht! En ik maak ze nog steeds op verzoek. Iedere schaal is een slaapschaal maar wordt door mij apart uitgerold en getekend, gevormd en gebakken."

Suzy is uw eigen kat begrijp ik. Heeft u nog meer dieren?

"Ja, ik heb mijn hele leven steeds twee katten en twee honden gehad. Verder kippen want die werken zo heerlijk het ongedierte weg zoals mieren, oorwormen, vliegen en dergelijke.

De kattenschaal

Sinds twee jaar heb ik ook een ezel en een pony. De katten nemen echter een speciaal plaatsje in mijn leven in. Ze zijn altijd ons leven als het ware 'ingerold'. We hebben wel katten uit het asiel gehaald zoals Binkie, Pol en Jasper. Toen Binkie II en Riggel, die kwamen uit een nest van een leerling. Tobias was een herplaatspoes. En we hebben eens een kitten gehad dat meegenomen was door onze kater; hij zat voor de deur met een vijf weken oud zwart-witje te kirren, dat werd Jetje. Suzy was achtergelaten na een kastelentocht in Doorn. Mensen brachten haar bij ons, dachten dat het een kitten van onze oude poes was. En Loes: Loes was een poes uit een verwilderd nest onder een school, en natuurlijk Toon, een kater uit het asiel in Amersfoort, gevonden met z'n zus in een doos in het bos. Onze nieuwste poes is een erfstuk, van de moeder van een vriendin die net is overleden; dat is Josefien."


U noemde net al even uw studie. Welke opleiding heeft u gevolgd?

"Ik heb de Academie voor Beeldende Vorming gedaan en ben le graad docent handvaardigheid en kunstgeschiedenis geworden."


Dus u geeft ook les?

"Niet meer. Ik ben in 1998 wegens ziekte afgekeurd voor het lesgeven. Ik heb al sinds mijn jeugd artrose en migraine en het lesgeven in combinatie met een gezin werd te zwaar."

Wij hebben contact met u gezocht vanwege uw kattenkunst, maar ik begrijp dat u nog heel veel andere dingen maakt. Kunt u daar iets over zeggen?

"Dingen ontstaan doordat ik word geraakt door mensen of andere zaken die op mijn pad komen. Dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld onze oude overbuurvrouw komt door een val in een verpleeghuis terecht en haar zoon zet al haar spullen op straat bij het grof vuil. Gewoon zes meter stoep met haar hele hebben en houden! Ik ben dan zon type die vraagt wat hij aan het doen is. "Nou," antwoordde hij, "ik ben enig kind, mijn moeder komt toch niet meer thuis en ik hoef die troep niet." Ik heb hem verteld dat dit toch wel een vertoning is, ben weggegaan en heb Spullenhulp gebeld en heb zelf haar dierbare kopjes meegenomen.


Die dure porseleinen kopjes heb ik gebroken en er een schaal van binnen mee bekleed. Die schaal heeft een tekst over 'De Tijd' in de rand. Het Kunst Centrum in Bergen heeft er net weer een paar besteld. Deze schalen zijn groot of klein en hebben een thema, de tekst in de rand verwijst naar het porselein vanbinnen. De buitenkant is ruw."

Marianne met kater Toon bij een van haar sculpturen

Ik begrijp dat u geregeld exposeert; als onze lezers uw werk willen bekijken of iets bij u willen bestellen, hoe kan dat dan?


"Ik heb, al zeg ik het zelf, een heel leuke website, www.mariannebijker.tk daar staat alles op, foto's, titels, agenda, exposities enzovoort. Natuurlijk sta ik mensen ook graag persoonlijk te woord."


Marianne Bijker is te bereiken op telefoonnummer

0625276890 of per post: Landscheidingsweg 17

3962 RC Wijk bij Duurstede